قیسی، دانهایست که نور را در خود حبس کرده،
یادگار تابستانی آفتابی، که در سرمای زمستان ما را گرم میکند.
میوهای که در گذر زمان، آرامآرام خشک شده،
اما همچنان شیرینی و طراوتش را حفظ کرده است.
هر قطعه قیسی،
چون طلوعی کوچک در دل روزهای خاکستری،
انگار خورشید را در سفرهی سادهی ما مینشاند،
و بوی تابستان را به خانه میآورد.
شیرینی طبیعیاش از دل زردآلوست،
نه افزودنی، نه شکرِ مصنوعی،
بلکه حاصل کارِ دستهای ماهر طبیعت.
🌿 این میوهی خشکشده،
سرشار از ویتامینها و آنتیاکسیدانهاست،
که نه فقط طعم زندگی، بلکه طعم سلامتی را به ما هدیه میدهد.
قیسی، داستان صبریست که میدانیم،
داستان نورِ در دل تاریکی،
و چشمهای از شادیهای ساده .
یک میانوعدهی سرشار از خاطره،
که به راحتی در کنار چای یا برنج جای میگیرد،
و هر بار لبخندی نرم بر لب مینشاند.
صبر کنید ...